Özdeyiş 24
Özdeyiş 24
(19)
1 Kötülere imrenme,
Onlarla birlikte olmayı isteme.
2 Çünkü yürekleri zorbalık tasarlar,
Dudakları belalardan söz eder.
3 Ev bilgelikle yapılır,
Akılla pekiştirilir.
4 Bilgi sayesinde odaları
Her türlü değerli, güzel eşyayla dolar.
5 Bilgelik güçten,
Bilgi kaba kuvvetten üstündür .
6 Savaşmak için yöntem,
Zafer kazanmak için birçok danışman gerekli.
7 Ahmak için bilgelik ulaşılamayacak kadar yüksektir,
Kent kurulunda ağzını açamaz.
8 Kötülük tasarlayan kişi
Düzenbaz olarak bilinecektir.
9 Ahmakça tasarılar günahtır,
Alaycı kişiden herkes iğrenir.
10 Sıkıntılı günde cesaretini yitirirsen,
Gücün kıt demektir.
11 Ölüm tehlikesi içinde olanları kurtar,
Ölmek üzere olanları esirge.
12 “İşte bunu bilmiyordum” desen de,
İnsanın yüreğindekini bilen sezmez mi?
Senin canını koruyan anlamaz mı?
Ödetmez mi herkese yaptığını?
13 Oğlum, bal ye, çünkü iyidir,
Süzme bal damağa tatlı gelir.
14 Bilgelik de canın için öyledir, bilmiş ol.
Bilgeliği bulursan bir geleceğin olur
Ve umudun boşa çıkmaz.
15 Ey kötü adam, doğru kişinin evine karşı pusuya yatma,
Konutunu yıkmaya kalkma.
16 Çünkü doğru kişi yedi kez düşse yine kalkar,
Ama kötüler felakette yıkılır.
17 Düşmanın düşüşüne keyiflenme,
Sendelemesine sevinme.
18 Yoksa RAB görür ve hoşnut kalmaz
Ve düşmanına duyduğu öfke yatışır.
19 Kötülük edenlere kızıp üzülme,
Onlara özenme.
20 Çünkü kötülerin geleceği yok,
Çırası sönecek onların.
21 Oğlum, RAB'be ve krala saygı göster,
Onlara başkaldıranlarla arkadaşlık etme.
22 Çünkü onlar ansızın felakete uğrar,
İnsanın başına ne belalar getireceklerini kim bilir?
23 Şunlar da bilgelerin sözleridir:
Yargılarken yan tutmak iyi değildir.
24 Kötüye, “Suçsuzsun” diyen yargıcı
Halklar lanetler, uluslar kınar.
25 Ne mutlu suçluyu mahkûm edene!
Herkes onu candan kutlar.
26 Dürüst yanıt
Gerçek dostluğun işaretidir.
27 İlkin dışardaki işini bitirip tarlanı hazırla,
Ondan sonra evini yap.
28 Başkalarına karşı nedensiz tanıklık etme
Ve dudaklarınla aldatma.
29 “Bana yaptığını ben de ona yapacağım,
Ödeteceğim bana yaptığını” deme.
30 Tembelin tarlasından,
Sağduyudan yoksun kişinin bağından geçtiğimde
31 Her yanı dikenlerin, otların
Kapladığını gördüm;
Taş duvar da yıkılmıştı.
32 Gördüklerimi derin derin düşündüm,
Seyrettiklerimden ibret aldım.
33 “Biraz kestireyim, biraz uyuklayayım,
Ellerimi kavuşturup şöyle bir uyuyayım” demeye kalmadan,
34 Yokluk bir haydut gibi,
Yoksulluk bir akıncı gibi gelir üzerine.