Mezmur/Zebur 36

1 Günah fısıldar kötü insana,

Yüreğinin dibinden: Tanrı korkusu yoktur onda.

2 Kendini öyle beğenmiş ki,

Suçunu görmez, ondan tiksinmez.

3 Ağzından kötülük ve yalan akar,

Akıllanmaktan, iyilik yapmaktan vazgeçmiş.

4 Yatağında bile fesat düşünür,

Olumsuz yolda direnir, reddetmez kötülüğü.

5 Ya RAB, sevgin göklere,

Sadakatin gökyüzüne erişir.

6 Doğruluğun ulu dağlara benzer,

Adaletin uçsuz bucaksız enginlere.

İnsanı da, hayvanı da koruyan sensin, ya RAB.

7 Sevgin ne değerli, ey Tanrı!

Kanatlarının gölgesine sığınır insanoğlu.

8 Evindeki bolluğa doyarlar,

Zevklerinin ırmağından içirirsin onlara.

9 Çünkü yaşam kaynağı sensin,

Senin ışığınla aydınlanırız.

10 Sürekli göster

Seni tanıyanlara sevgini,

Yüreği temiz olanlara doğruluğunu.

11 Gururlunun ayağı bana varmasın,

Kötülerin eli beni kovmasın.

12 Kötülük yapanlar oracıkta düştüler,

Yıkıldılar, kalkamazlar artık.